Komîsyonên papa yên comerd, Roma ji bo peykersazên li Italytalya û li seranserê Ewropayê kirin magnetek. Wan dêr, meydan û, taybetmendiyek Romayê, kaniyên nû yên populer ên ku li dora bajêr ji hêla Papayan ve hatine çêkirin, xemilandin. Stefano Maderna (1576–1636), bi eslê xwe ji Bissone li Lombardyayê, pêşî li xebata Bernini girt. Wî dest bi kariyera xwe kir ku kopiyên piçûk ên karên klasîk ên bi bronz çêkirine. Xebata wî ya mezin a mezin peykerê Saint Cecile bû (1600, ji bo Dêra Saint Cecilia li Trastevere li Romayê. Laşê pîroz dirêjkirî, mîna ku di sarkofagê de be, hestek pathosê derdixe holê.[9] ]

Peykersazê din ê girîng ê Romî Francesco Mochi (1580–1654) bû, li Montevarchi, li nêzî Florence, ji dayik bû. Wî ji bo meydana sereke ya Piacenza (1620-1625) peykerek siwarî ya bronz a pîroz a Alexander Farnese çêkir, û ji bo Basilica Saint Peter peykerek zindî ya Saint Veronica çêkir, ew qas çalak e ku xuya dike ku ew dê ji cihê xwe derkeve.[9 ]

Peykersazên din ên navdar ên Barok ên Italiantalî Alessandro Algardi (1598–1654) hebûn, ku yekem komîsyona wî ya mezin gora Papa Leo XI li Vatîkanê bû. Ew wekî hevrikê Bernini dihat hesibandin, her çend xebata wî bi şêwazê wekhev bû. Berhemên wî yên din ên sereke, bas-rolyefeke mezin a peykersazkirî ya hevdîtina efsanewî ya di navbera Papa Leo I û Attila Hun (1646–1653), ku tê de Papa Attila razî kir ku êrîşî Romayê neke.[10]

Peykersazê Flamanî François Duquesnoy (1597–1643) kesayetiyek din a girîng a Baroka Italiantalî bû. Ew hevalê wênesaz Poussin bû, û bi taybetî bi peykerê xwe yê Saint Susanna li Santa Maria de Loreto li Romayê, û peykerê wî yê Saint Andrew (1629–1633) li Vatîkanê dihat nasîn. Navê wî kirin peykersazê qral yê Louis XIII yê Fransayê, lê di sala 1643 de di dema rêwîtiya ji Romayê ber bi Parîsê ve mir.[11]

Peykersazên sereke di serdema dereng de Niccolo Salvi (1697-1751) hebûn, ku xebata wî ya herî navdar sêwirana Trevi Fountain bû (1732-1751). Di kaniyê de karên alegorîk ên peykersazên din ên barok ên îtalî yên navdar jî hebûn, di nav de Filippo della Valle Pietro Bracci, û Giovanni Grossi. Kanî, bi hemû mezinahî û geşbûna xwe, çalakiya dawî ya şêwaza Barok a Îtalî temsîl dikir.[12]